By: Hangad
I
Ang sinumang sa aki’y nananahan,
mananahan din ako sa kanya
At kung siya’y mamunga nang masagana,
S’ya sa ama’y nagbigay ng karangalan.
Koro1
Mula ngayon, kayo’y aking kaibigan,
hinango sa dilim at kababaan.
Ang kaibiga’y mag-aalay ng sarili n’yang buhay,
Walang hihigit sa yaring pag-aalay.
II
Kung paanong mahal ako ng aking ama,
sa inyo’y aking ipinadarama.
Sa pag-ibig ko kayo sana ay manahan,
At bilin ko sa inyo ay magmahalan. (koro1)
III
Pinili ka’t hinirang upang mahalin,
Nang mamunga’t bunga mo’y panatilihin.
Humayo ka’t mamunga nang masagana.
Kagalakang walang-hanggang ipamamana.
Koro 2
Mula ngayon, kayo’y aking kaibigan,
Hinango sa dilim at kababaan.
Ang kaibaiga’y mag-aalay ng sarili n’yang buhay,
Walang hihigit sa yaring pag-aalay.
I
Ang sinumang sa aki’y nananahan,
mananahan din ako sa kanya
At kung siya’y mamunga nang masagana,
S’ya sa ama’y nagbigay ng karangalan.
Koro1
Mula ngayon, kayo’y aking kaibigan,
hinango sa dilim at kababaan.
Ang kaibiga’y mag-aalay ng sarili n’yang buhay,
Walang hihigit sa yaring pag-aalay.
II
Kung paanong mahal ako ng aking ama,
sa inyo’y aking ipinadarama.
Sa pag-ibig ko kayo sana ay manahan,
At bilin ko sa inyo ay magmahalan. (koro1)
III
Pinili ka’t hinirang upang mahalin,
Nang mamunga’t bunga mo’y panatilihin.
Humayo ka’t mamunga nang masagana.
Kagalakang walang-hanggang ipamamana.
Koro 2
Mula ngayon, kayo’y aking kaibigan,
Hinango sa dilim at kababaan.
Ang kaibaiga’y mag-aalay ng sarili n’yang buhay,
Walang hihigit sa yaring pag-aalay.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar